توضیحات:
فصل دوم پژوهش کارشناسی ارشد و دکترا (پیشینه و مبانی نظری
پژوهش)
- همرا
با منبع نویسی درون متنی به شیوه APA جهت استفاده فصل دو پایان
نامه
- توضیحات
نظری کامل در مورد متغیر
- پیشینه
داخلی و خارجی در مورد متغیر مربوطه و متغیرهای مشابه
- رفرنس
نویسی و پاورقی دقیق و مناسب
- منبع : دارد (به
شیوه APA)
- نوع فایل: WORD و قابل
ویرایش با فرمت doc
قسمتی از مبانی نظری
متغیر:
2-3-1- تعریف
مدیریت
مدیریت یکى از مهم
ترین فعالیت هاى انسانى به شمار مى آید. پیشرفت جوامع به کوشش هاى گروهى بستگى دارد
و همچنان که گروه هاى سازمان یافته، گسترش مى یابند، عملکرد مدیریت و مدیران از
اهمیت بیشترى برخوردار مى گردد.
مدیریت، فرآیند
طراحى و حفظ محیط و شرایطى است که در آن، افراد گروه ها براى دستیابى به اهداف
منتخب گروهى، به طور مؤثر و با انگیزه، فعالیت نمایند(رابینز، 1991).
با توجه به این
تعریف، دانش مدیریت براى هر نوع سازمانى و در تمام سطوح سازمانى براى رسیدن به
اهداف، مورد استفاده قرار مى گیرد. در مورد وظایف مدیریت، صاحب نظران نظریّات
مختلفى را ابراز داشته اند. وظایفى که تقریباً در مورد آنها اتفاق نظر وجود دارد،
عبارت است از: برنامه ریزى، سازماندهى، رهبرى و نظارت(وایهریچ، 1989).
برنامه ریزى شامل
تعریف اهداف سازمانى، تدوین و تنظیم یک استراتژىِ کلى براى دستیابى به اهداف، تعیین
و توسعه سلسله مراتب جامعى از طرح ها و برنامه ها براى ایجاد انسجام و هماهنگى بین
فعالیت ها در جهت تحقق اهداف مى باشد.
سازماندهى، دومین
وظیفه اساسى مدیریت است و آن، شامل شناسایى و گروه بندىِ فعالیت ها و وظایف، تعیین
اختیار و مسؤولیت براى مدیران و سرپرستان و ایجاد هماهنگى بین وظایف و فعالیت‌ها و
طراحى نظام گزارش دهى مى باشد.
هر سازمانى، متشکل
از افراد مى باشد و وظیفه مدیریت، هدایت آنهاست. این مهم دربرگیرنده وظیفه رهبرى و
مدیریت است. هنگامى که مدیر به هدایت افراد مى پردازد، انگیزه ایجاد مى کند، به
بررسى و حل و فصل تضادهاى موجود مبادرت مى نماید و به برقرارى ارتباط با نیروى
انسانى مى پردازد، بنابراین رهبرى، فرآیند تأثیرگذارى بر افراد است به طورى که آنها
با میل و رضایت براى تحقق اهداف گروهى، سعى و تلاش کنند.
وظیفه نهایى
مدیران، نظارت است. براى اطمینان از این که کار به طور مطلوب و بر طبق برنامه ها
انجام مى شود، مدیریت باید از نحوه عملکرد سازمان کسب اطلاعات کند، عملکرد واقعى را
با اهداف تنظیم شده مقایسه نماید و اگر انحراف، در خور توجه باشد، وظیفه مدیریت است
که در مورد اصلاح آنها اقدام کند. بنابراین، فرآیند کسب آگاهى از عملکرد واقعى و
مقایسه آن با اهداف و عملکرد مطلوب و تصحیح اشتباهات و انحرافات، «نظارت» نامیده مى
شود. تمام مدیران اجرایى و ستادى در هر سازمان وظایف مذکور را براى دستیابى به
اهداف سازمانى انجام مى دهند.
2-3-2- مدیریت
منابع انسانى و عملکرد مدیر پرسنل
امروزه یکى از دانش
هاى ضرورى براى اداره سازمان هاى انسانى، مدیریت منابع انسانى است. مدیریت منابع
انسانى، عبارت است از ایجاد و توسعه برنامه هایى که از طریق آنها ضمن بهبود توانایى
هاى نیروى انسانى، اهداف فردى و سازمانى حاصل گردد. در واقع مدیریت منابع انسانى،
ایجاد و پرورش و حفظ سرمایه هاى انسانى براى دستیابى به اهداف است. چون تمام مدیران
یک سازمان که با تلاش هاى سایر افراد به اهداف خویش مى رسند باید از دانش مدیریت
منابع انسانى شناخت کافى داشته باشند. بدون دانش مدیریت منابع انسانى، نمى توان
باکارآیى مطلوب به اهداف دست یافت و انسان ها را در راستاى رشد و تعالى هدایت و
رهبرى کرد؛ بنابراین یکى از دانش هایى که ضرورت دارد هر مدیر به آن آشنا باشد دانش
مدیریت منابع انسانى است.
مدیران پرسنل یا
نیروى انسانى، افرادى هستند که ضمن ایفاى وظایف اجرایىِ مربوط به نیروى انسانى، به
عنوان مشاوران راهنما، مدیران اجرایى را در مورد موضوعات و امور مربوط به منابع
انسانى کمک و یارى مى کنند؛ آنها مسؤولیت ایجاد هماهنگى بین فعالیت هاى مدیریت
منابع انسانى سازمان را به عهده دارند(دسلر، 1987).
بنابراین دانش
مدیریت منابع انسانى براى تمام مدیران ضرورى است، اما به دلیل گستردگىِ وظایف
مدیران اجرایى و اهمیت و نقش منابع انسانى در سازمان، معمولاً واحدى تحت عنوان
مدیریت یا معاونت امور پرسنلى تشکیل مى گردد. این واحد با به کارگیرى افراد متخصص
در امور پرسنلى و تأمین دانش تخصصى، ضمن انجام دادن وظایف تخصصىِ حیطه نیروى
انسانى، مانند برنامه ریزى نیروى انسانى، کارمندیابى، استخدام، آموزش، ارزیابى
عملکرد و.... با تدوین و تنظیم مقررات و خط مشى هاى مناسب، مدیران اجرایى را در
امور مربوط به نیروى انسانى کمک مى کنند.
بنابراین مدیر
پرسنلى در مسؤولیت نیروى انسانى با مدیران اجرایى سهیم مى شود و وظایف واحد پرسنلى
هم جنبه ستادى و مشورتى و هم جنبه اجرایى دارد(هال، 1988).
2-3-3- اهداف
مدیریت منابع انسانى
هدف هاى مدیریت
منابع انسانى از هدف هاى کلى سازمان جدا نیست، زیرا مدیریت منابع انسانى جزئى از
مدیریت سازمان را تشکیل مى دهد. دانش مدیریت منابع انسانى با پى جویى اهداف زیر در
راستاى اهداف کلى سازمان گام برمى دارد:
- تأمین نیروى
انسانى مورد نیاز؛
- پرورش و توسعه
توانایى ها و انگیزه نیروى انسانى؛
- حفظ و نگهدارى
نیروى انسانىِ شایسته از طریق برقرارى نظام پرداختِ مناسب و متعادل و
انگیزه‌اى؛
- جلب رضایت
کارکنان و ایجاد همسویى لازم بین اهداف فردى و سازمانى از طریق توجه به نیازهاى
سطوح بالاى انسانى و بهبود زندگى شغلى.
مدیر منابع انسانى
با توجه به اهداف فوق، مدیران اجرایى و سازمان را در دستیابى به اهداف و مأموریت
هاى سازمانى یارى مى کند. بدون تحقق اهداف مذکور، سازمان ها نمى توانند هدف هاى خود
را جامه عمل بپوشانند. براساس مطالعات صاحب نظران مدیریت، اهمیت اهداف و وظایف
مدیریتِ منابع انسانى فزاینده است. سازمان هایى که نتوانسته اند در این زمینه،
موفقیت لازم را کسب کنند از صحنه فعالیت محو شده اند.
